اگر شما به طور اتفاقی غذای حاوی گلوتن بخورید، ممکن است درد شکمی و اسهال را تجربه‌کنید. با‌این‌حال برخی افراد بعد از خوردن غذاهای حاوی گلوتن ممکن است هیچ علائمی را نشان‌ندهند اما این بدان معنا نیست که به این افراد آسیب نمی‌رساند. حتی مقادیر کم گلوتن در رژیم غذایی می‌تواند به شما آسیب برساند، حتی با وجود این که علائمی را ایجاد نکند.
بیماری سلیاک مقاوم یکی دیگر از عوارض است. در موارد نادری، آسیب روده‌ای ناشی از بیماری سلیاک همچنان ادامه دارد و منجر به سوء جذب قابل توجهی می‌شود، حتی اگر یک رژیم غذایی کاملا بدون گلوتن داشته باشید. این وضعیت به عنوان سلیاک مقاوم به درمان شناخته شده است. اگر علی رغم داشتن رژیم غذایی بدون گلوتن، علائم و نشانه‌های سلیاک را حدود ۶ ماه تا ۱ سال همچنان داشته باشید، ممکن است پزشک تان آزمایش‌های بیشتری را به شما توصیه کند و به دنبال توضیحات بیش تری برای علائم شما باشد.
سل به عنوان یکی از بیماری‌های التهابی گرانولومــاتوز دسته‌بندی می‌شود. ماکروفاژها، لنفوسیت‌ها تی، لنفوسیت‌ها بی و فیبروبلاست‌ها از جمله سلول‌هایی هستند که جمع می‌شوند تا گرانولوم‌ها را تشکیل دهند. لنفوسیت‌ها، ماکروفاژهای آلوده را احاطه می‌کنند. گرانولوم از انتشار میکوباکتری‌ها جلوگیری کرده و یک محیط محلی را برای تعامل سلول‌های سیستم ایمنی بدن فراهم می‌نماید.
[۳۵] افرادی که سیگار می‌کشند نسبت به غیرسیگاری‌ها تقریباً دو برابر در معرض خطر ابتلا به سل هستند.[۳۶]
هنگامی که سیستم ایمنی بدن به گلوتن موجود در غذا واکنش بیش از حد نشان می‌دهد، برآمدگی‌های کوچک پرز‌مانند (ویلی‌ها) که در روده‌ی کوچک قرار دارند، آسیب می‌بینند. پرز‌ها جذب ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی موجود در غذایی که می‌خورید را بر عهده دارند. اگر پرزهای (ویلی) روده‌ی شما آسیب دیده‌باشد، نمی‌توانید مواد مغذی کافی دریافت کنید، حتی اگر حجم زیادی غذا خورده‌باشید.
آیا تنها با نخوردن گلوتن بیماریش برطرف میشه؟مشکلی تهدیدش نمیکنه؟
سل به عنوان گسترده‌ترین بیماری همه گیر بین فقرای شهری، باعث بزرگترین نگرانی عمومی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شد. در سال ۱۸۱۵، از هر چهار مورد مرگ در انگلستان، یک مورد به دلیل «سل» بود. در سال ۱۹۱۸، سل دلیل یکی از هر شش مورد مرگ در فرانسه بود. پس از اینکه دانشمندان دهه۱۸۸۰ فهمیدند که بیماری مسری است، سل در فهرست بیماری‌های قابل اخطار رسمی بریتانیا قرار گرفت. کمپین‌هایی برای جلوگیری از تف کردن مردم در مکان‌های عمومی شروع شد و فقرای آلوده به رفتن به آسایشگاه‌هایی «تشویق» می‌شدند که شبیه زندان بود در حالیکه در آسایشگاه‌ها برای طبقات متوسط و بالای جامعه، مراقبت‌های پزشکی عالی و ثابتی ارائه می‌کردند.
به دلیل آنکه افرادی که واکسن سل را دریافت کرده اند ممکن است به تست پوستی نتیجه مثبت کاذب نشان دهند. این واکسن ها در ایالات متحده کمتر استفاده می شود اما در کشورهای نام برده شده به دلیل شیوع بالای این بیماری واکسن بسیار رایج است. در نظر داشته باشید که آزمایش خونی نیز به تنهایی نمی تواند این بیماری را به درستی تشخیص دهد. آزمایش خون گرفته شده برای تشخیص این بیماری به آزمایشگاهی فرستاده می شود که باکتری های این بیماری موجود است. گلبول های سفید خون اگر در قبل با این عفونت روبرو شده باشند ماده شیمیایی خاصی را تولید کرده باشند. از این رو نتیجه آزمایش خون مانند آزمایش پوستی نیز به طور قطع مبتلا شده به این بیماری را تایید نمی کند. چگونه درمان می شود؟
نرخ سل در اروپا، در اوایل قرن هفدهم شروع به افزایش کرد. سل در اروپا در قرن هجدهم به اوج خود رسید، زمانی که عامل نزدیک به ۲۵٪ از تمام مرگ و میرها بود.[۱۰۹] مرگ و میر پس از آن در دهه ۱۹۵۰ نزدیک به ۹۰٪ کاهش یافت.[۱۱۰] بهبود سلامت عمومی به‌طور قابل توجهی میزان سل را حتی درباره بیماری سل توضیح دهید قبل از استفاده از استرپتومایسین و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر کاهش داد.
قوانین و مقررات ارسال نظر را مطالعه کرده و آن را می‌پذیرم ارسال نظر ساختمان پزشکان
کلودت تایید کرد که لغو تور جهانی کنسرت‌های سلین دیون پس از تشخیص بیماری عجیب او، اقدامی ضروری برای تسریع بهبودیش بود: من فکر می‌کنم او نیاز به استراحت دارد، او همیشه سعی می‌کند بهترین باشد.
پیشنهاد می شود: راز کثیف جوانی هالیوودی ها: استفاده از خون کودکان!
با این حال، این بیماری یک تهدید قابل توجه برای بهداشت عمومی باقی ماند. هنگامی که شورای تحقیقات پزشکی بریتانیا در سال ۱۹۱۳ تشکیل شد، تمرکز اولیه آن، تحقیقات بر سل بود.[۱۱۱]
درمان سل از آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری‌ها استفاده می‌کند. درمان مؤثر سل مشکل است که به دلیل ساختار غیرمعمول و ترکیب شیمیایی دیواره سلولی میکوباکتریومی می‌باشد. دیواره سلولی داروها را بیرون نگه می‌دارد و باعث می‌شود که بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها بی‌اثر شوند.[۷۲] دو آنتی‌بیوتیکی که بیشترین استفاده را دارند ایزونیازید و ریفامپیسین هستند و درمان می‌تواند ماه‌ها ادامه یابد.[۴۲] در درمان سل نهفته معمولاً تنها از یک آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود.[۷۳] بیماری سل فعال به منظور کاهش خطر ایجاد مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک در باکتری با ترکیبی از چند آنتی‌بیوتیک بهتر درمان می‌شود.